แชร์ประสบการณ์ ปั่นจักรยานล่าฝัน ภาคสอง ตอนที่ 2

เรื่องเล่าปั่นจักรยานล่าฝันภาค 2
เล่าต่อถึงประสบการณ์การปั่นจักรยานภาคสองของผมที่เล่าค้างไว้จากตอนที่ 1 ต่อนะครับ ที่ปั่นด้วยกันประจำจริงๆ ก็จะมีพี่ข้างบ้านกับผม 2 คน เริ่มต้นพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย และปัจจัยต่างๆ ก็ลงตัวที่จะปั่นด้วยกันพอดี ใช้เสือภูเขาเหมือนกัน พี่เขาใช้ Wheeler เลยชวนกันปั่นเป็นบัดดี้กันมาตลอด
เกือบลืมไปเลย อีกสิ่งที่ผมประทับใจมากในการปั่นครั้งนี้คือ เส้นทางการปั่น จากที่เคยปั่นแต่ในเมือง เจอประสบการณ์ไม่ดีหลายอย่าง ครั้งนี้เส้นทางแตกต่างเหมือนหน้ามือกับหลังมือ ถนนลาดยางเรียบตลอดเส้นทาง รถน้อย และบรรยากาศดี (มาก) พี่ข้างบ้านเป็นคนพื้นที่รู้จักเส้นทางค่อนข้างดี ผมจึงมีโอกาสได้รู้จักเส้นทางนี้
จากที่เคยปั่นคนเดียวคิดว่าเร็วแล้ว เพราะเราเหนื่อยแล้ว ประมาณ 20 กิโลเมตร/ชั่วโมง ระยะทาง 10 กิโลเมตรนี่ ผมแทบแย่ หอบแฮ่กๆ ไม่ได้ 20 กิโลเมตร/ชั่วโมงคงที่เสียด้วย ตกมา 16 บ้าง 18 บ้าง พอมีเพื่อนปั่น มาคอยช่วยกระตุ้นทำให้เราได้พัฒนาตัวเอง เวลาปั่นคนเดียวก็ปั่นเรื่อยๆ เหนื่อยก็ชะลอ ไม่ฝืน ไม่มีเป้าหมาย
พอมีพี่ข้างบ้านมาปั่นด้วยจะคอยดันและดึงกันตลอด พยายามแนะนำให้ผมรักษาระดับความเร็วให้คงที่ ขาต้องไม่หยุด และทุกๆ วันจะต้องพยยามเพิ่มความเร็วจากเดิม และค่อยๆ เพิ่มระยะทางด้วยจาก 10 กิโลเมตร เป็น 15 กิโลเมตร เป็น 20 กิโลเมตร หรือ 25 กิโลเมตร หรือมากกว่าถ้ามีเวลา
พี่ข้างบ้านเริ่มพร้อมกันกับผม ตัวใหญ่ๆ ท้วมๆ และลงพุงเหมือนกัน แต่พี่เขาปั่นได้เร็วและรักษาระดับความเร็วได้ดีมาก ขาพี่แกไม่หยุดปั่นเลยจริงๆ มารู้ตอนหลังว่าพี่แกเป็นนักมวยเก่า โอ้โห มิน่าขาแข็งเชียว
สนุกก็สนุกนะครับ การที่มีเพื่อนปั่น แต่แรกๆ รู้สึกกดดันเหมือนกัน คิดว่าเราไปเป็นตัวถ่วงพี่เขา กลัวพี่เขาจะปั่นไม่สนุก เคยบอกหลายครั้งว่าไม่ต้องรอก็ได้ เดี๋ยวผมปั่นตามไป พี่เขาก็จะบอกตลอดว่าไม่เป็นไร ปั่นกันเป็นคู่ก็ต้องไปด้วยกัน และชี้ให้ดูคู่อื่นๆ ที่เขาปั่นเป็นคู่เหมือนกัน หรือปั่นเป็นกลุ่ม เขาจะรอและคอยช่วยเหลือกัน
ด้วยความที่เรากดดันและเกรงใจก็พยายามพัฒนาตัวเอง จนเริ่มปั่นได้ดีขึ้น รักษาความเร็วในระดับ 25 กิโลเมตร/ชั่วโมงได้ ในระยะทาง 20-25 กิโลเมตร ตอนนั้นปั่นจนเป็นกิจวัตร วันไหนไม่ได้ปั่นจะรู้สึกกระวนกระวาย หลายๆ ครั้งไปธุระกลับมาเกือบจะมืดแล้ว ก็ยังออกไปปั่นสักหน่อย ไม่งั้นไม่สบายใจ เดี๋ยวนอนไม่หลับ
พอเริ่มที่จะทำลายข้อจำกัดของตัวเองได้ เริ่มรู้ว่าเราก็ปั่นเร็วๆ เหมือนคนอื่นได้ เริ่มมีเป้าหมายในการปั่นที่ชัดเจน ก็มีการวางแผนกับพี่ข้างบ้านว่าเดี๋ยวซ้อมให้แรงดีๆ อีกสักหน่อย จะไปออกทริปด้วยกัน อาจจะปั่นไปเที่ยวสัก 60-80 กิโลเมตร ไปหาอะไรกินแล้วก็ปั่นกลับ หรือไม่ก็ไปปั่นร่วมทริปต่างๆ ที่มีคนจัดขึ้น
...น่าเสียดายเป้าหมาย ความตั้งใจ และประสบการณ์ปั่นภาคสองของผมต้องจบลง ด้วยเหตุที่ต้องย้ายที่อยู่อีกครั้งกลับเข้ามาอยู่ในเมือง อีกทั้งภาระหน้าที่ในชีวิตประจำวันค่อนข้างยุ่งมาก เวลาไม่ลงตัว ทำให้ต้องร้างลาการปั่นไปอีกครั้ง
การปั่นบนถนนร่วมกับรถอื่นๆ โดยเฉพาะในเส้นทางที่รถเยอะๆ นั้นอันตรายมากสำหรับจักรยาน ขอให้เพื่อนๆ ปั่นอย่างระมัดระวังนะครับ ส่วนพี่ๆ ที่ใช้รถยนต์ ช่วยเอื้อเฟื้อต่อจักรยานสักหน่อย ยังไงก็เป็นเพื่อนร่วมทางเดียวกัน และอย่าลืมตรวจสอบ พรบ. กับประกันภัยด้วยนะครับ ถ้าขาดก็ต่อให้เรียบร้อย มีอุบัติเหตุอะไรขึ้นมา ฝั่งคนปั่นจักรยานจะได้อาศัยเรียกร้องค่ารักษาได้บ้าง
สอบถามข้อมูลจากผู้เชี่ยวชาญด้านการประกันภัยรถยนต์ โทร 02-767-7844 หรือศึกษาข้อมูลเพิ่มเติมพร้อมเช็คเบี้ยประกันรถยนต์ทั้งประกันรถยนต์ชั้น 1, ประกันชั้น 1 เซฟ, ประกันรถยนต์ 2+ , ประกันรถยนต์ 3+ , ประกันชั้น 2 , และ ประกันชั้น 3 คลิก https://www.directasia.co.th/
*เงื่อนไขเป็นไปตามที่บริษัทฯ กำหนด